Irlandia to kraj, do którego zawsze chętnie wracam, nie tylko we wspomnieniach. Przyjechałam tam pierwszy raz kiedy miałam 16 lat, w odwiedziny do siostry, która wyemigrowała tam i nie ma zamiaru wracać do Polski. I wcale się jej nie dziwie. Pomijając fakt, że jest to kraj, który daje doskonałe warunki do zarabiania i życia, oraz zakładania rodzin, jest to po prostu kraj piękny. Zielone przestrzenie, wspaniałe krajobrazy, ruiny zamków na tle łąk i pagórków. Wszystko to w rezultacie daje wspomnienia z wyprawy do Irlandii tak wspaniałe, że po powrocie do Polski wydaje się ona szara i nijaka. Nawet pogoda, która w Irlandii jest dość kapryśna, nie jest w stanie przeszkodzić mi w planowaniu podróży tam, kiedykolwiek tylko mam wolnych kilka dni i mogę je spożytkować na urlop. Moja zielona Irlandia za każdym razem mnie czymś zaskakuje, i za każdym razem gdy tu przyjeżdżam, jest w niej jeszcze więcej miejsc do obejrzenia, podczas gdy wydawało mi się, że widziałam tutaj już chyba wszystko. Nie bez powodu Irlandię nazywa się zieloną wyspa. Jest tutaj wszystko, czego miłośnicy natury i wypoczynku na zielonej łączce pod drzewkiem potrzebują. Wszystko jest tak zielone, czyste i świeże, że ma się ochotę zanurzyć po pachy w tej zieleni, przeplatanej na przykład wrzosowymi polami. Byłam w wielu miejscach świata, a to właśnie tamtejszy klimat odpowiada mi najbardziej. Nie lubię, gdy jest za gorąco i sucho, ani nie lubię krajów skandynawskich, w których słoneczny dzień to rzadkość. Doskonale czuję się w umiarkowanym klimacie, i otoczona fantastyczną zielenią, niczym w dżungli. Myślę o przeprowadzce na stałe, szczególnie że warunki życiowe tutaj są fantastyczne. Być może zechce kiedyś, by moje dzieci urodziły się i wychowywały wśród tej zieleni.
